ahoy!
Donderdag was het eindelijk zo ver! Om 5;15 moest ik aanwezig zijn op Schiphol waar onze bagage moesten inchecken en onze kleding pakketten kregen. Na afscheid te hebben genomen van onze ouders zaten wij in het vliegtuig op weg naar Parijs toen er werd omgeroepen dat het vliegtuig en storing had en dat wij daardoor 1,5 uur vertraging zouden hebben. Hierdoor ontstond er al gelijk een beetje stress, omdat onze 2de vlucht van een ander vliegveld in Parijs ging waar we dus eerst 90 minuten met de bus heen moesten rijden. Eenmaal geland hebben wij heel snel onze spullen gehaald en zijn wij snel met de bus naar het andere vliegveld in Parijs gereden, daar aangekomen was de gate al gesloten en zouden wij dus het 2de vliegtuig missen. De crew is toen meteen begonnen met het regelen van hoe en wanneer wij dan naar Martinique zouden kunnen vertrekken. Na een tijdje werd het duidelijk dat doordat wij met z’n grote groep waren dat ze het vliegtuig gingen vertragen, maar dat wij dan wel zonder bagage gingen vliegen en deze dus later zouden krijgen. In Martinique aangekomen hebben wij 2 uur op onze bagage gewacht, dit ging bijna helemaal goed op twee tassen na die later die nog later aan zouden komen. Toen bijna iedereen z’n tas had gingen wij naar de boot en daar gelijk slapen, omdat iedereen erg moe was van de reis. De volgende dag werd iedereen vroeg wakker door de jetlag en iemand die besloot al het licht aan te zetten. Hierdoor hadden wij genoeg tijd om de boot te verkennen en onze tassen uit te pakken voor het ontbijt. Na het ontbijt begon dan toch echt de zelfstudie, dit was voor iedereen erg wennen, omdat het erg warm was en de airco’s ook niet aan mochten in de haven. Na de zelfstudie waren de eerste watches: tafeldekken, afwassen, schoonmaken, etc. Ook hebben wij verschillende spellen gedaan om met elkaar afspraken te maken.
De volgende dag was het eindelijk zo ver! Wij gingenzeilen, in de baai was iedereen nog vrolijk, maar na een tijdje werden er toch veel mensen zeeziek waardoor alles een beetje uitliep. De happyhour werd een happymiddag en de studieochtend ging ook slechter dan eerst. ’s Avonds toen we aankwamen in een nieuwe baai en de golven rustiger werden was bij de meeste mensen de zeeziekte verdwenen en konden wij voor het eerst zwemmen! Dit was na de zeeziekte toch wel echt het hoogtepunt van de dag, omdat wij van de voorkant van het in het water mochten springen. Na het avondeten was er voor het eerst wacht, dit houdt in dat je in groepjes van 2 een uur lang de boot in de gaten moet houden, omdat wij nu voor anker lagen werd het dus een ankerwacht wat inhield dat je alleen in de gaten moest houden of het schip binnen zijn cirkel bleef.

Bijna!

Comments
0 comments