Sailmail week 2

Deze week een sailmail vanaf de oceaan onderweg naar Saint-Lucia!

De afgelopen dagen is het ritme van opstaan, zelfstudie en happyhour normaal geworden. Naast deze verplichte activiteiten zit een dag er nooit hetzelfde eruit. De afgelopen dagen heb ik bijvoorbeeld midden op de oceaan gezwommen en toen ook gelijk mijn haar gewassen, omdat je bijna niet kan douchen aanboort. Zijn we naar Nevis gegaan waar we mensen hebben interviewt over hun geloof en heb ik ook voor het eerst in de mast geklommen. Ook zijn er door de trainees en crew al verschillende dingen bedacht zoals brood bakken, touwtyfen (met een touw van de boot springen waar je vervolgens op beoordeeld wordt) maar ook mastklimmen en zelfs salsa dansen. Aan het begin vond iedereen het een beetje raar om met elkaar te salsa dansen, maar toen iedereen het door kreeg was het juist heel gezellig om met de mede trainees en crew te dansen. Tijdens 1^ste kerst dag hadden we ’s ochtends gewoon zelfstudie en toetsdag, maar ‘s avonds hadden we een uitgebreid diner met krab pasteitjes, lasagne en een toetje. Tijdens kerst hebben een paar mensen van de crew een kerstverhaal bedacht en uitgevoerd. Ook hebben we de begrafenis van de laptop van Anna gehad, die door het door een golf, die overboord sloeg, het niet meer doet.

Iedereen begint nu steeds meer de humor van het zeilen steeds meer in te zien nu de meeste geen zeeziekte meer hebben. Zo hebben we op een krukje van de ene kant van de keuken naar de andere gegleden. Ook zijn er al veel mensen die erg grappige vallen gemaakt hebben, zoals op hun buik door de keuken of zoals ik uit hun hangmat of bunk. Er zijn nog geen grote ongelukken geweest, maar iemand heeft al wel een tand door zijn lip gehad doordat zij uitgleed en met haar gezicht tegen de kant klapte. Ook hebben we iemand gehad die tijden het duiken in een golf haar hoofd heeft gestoten en daardoor een lichte hersenschudding had. Gelukkig ben ik er tot nu toe er met wat blauwe plekken en schaafwonden afgekomen.

Er ontstaan ook langzaam vaste slaapplaatsen op de boot. Zo slaap ik liever in een hangmat, maar er zijn ook mensen die liever in een bunk (een soort hok boven elkaar) slapen, maar het dek slaapt ook heel goed ;). De eerste dagen moesten wij nog wennen aan wachtlopen doordat iedereen vroeg ging slapen en het toen dus voelde alsof je midden in de nacht werd gemaakt, maar nu is het een sport geworden om de wacht van 12 tot 2 te hebben, omdat je dan tosti’s mag eten. Wel merk je dat je met veel mensen in een kleine ruimte leeft, zo zijn er al een paar keer mensen wakker geworden, omdat een deur (per ongeluk) opensloeg of omdat iemand een heel gesprek begon met iemand anders midden in de nacht.

De beste wensen vanaf de oceaan of hopelijk Saint-Lucia!